uchylający zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sąd przyznał nam rację, iż ,,błędne jest zapatrywanie organu podatkowego, jakoby otrzymanie środków pieniężnych tytułem ekwiwalentu przez wspólnika występującego ze spółki jawnej mogło być utożsamione ze zbyciem prawa majątkowego w rozumieniu art. 14 ust. 1c u.p.d.o.f’’.
NSA potwierdził, że: ,,(…) skoro przychód uzyskany przez skarżącego z tytułu wystąpienia ze spółki jawnej nie może być uznany za przychód ze zbycia prawa majątkowego w rozumieniu art. 14 ust. 1c u.p.d.o.f., ma do niego zastosowanie norma zawarta w art. 14 ust. 1i u.p.d.o.f., a więc datą powstania takiego przychodu jest dzień otrzymania zapłaty, a nie dzień, w którym świadczenie stało się należne. Ponieważ takie właśnie stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny, nie jest trafny zarzut kasacyjny naruszenia przez ten Sąd art. 14 ust. 1c, ust. 1i oraz ust. 2 pkt 16 u.p.d.o.f. przez dokonanie błędnej ich wykładni.
Niezasadny jest także zarzut naruszenia art. 24 ust. 3c u.p.d.o.f. przez przyjęcie, że w przypadku, gdy prawo do udziału w spółce niebędącej osobą prawną nabywane jest w zamian za wkład niepieniężny, za wydatki na nabycie składników tego wkładu należy uznać ich wartość na dzień wniesienia wkładu, a nie wielkość wydatków na ich nabycie.’’
