To nie podatnik decyduje o podatku od najmu

Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2019 r., sygn. akt II FSK 1581/18

Dotychczasowo, co potwierdzał sam Naczelny Sąd Administracyjny, o tym czy najem jest prywatny czy związany z działalnością gospodarczą przesądzała decyzja podatnika. Jednak jego najnowszy wyrok z dnia 22 października 2019 r. przyjął całkowicie odmienną tezę.

Cała sprawa rozpoczęła się od wniosku o interpretację podatkową podatnika, który prowadzi działalność gospodarczą i jest właścicielem kilkudziesięciu lokali mieszkalnych – wynajmuje je długookresowo lub okazjonalnie. Część z nich stanowi majątek prywatny, a część jest wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Podatnik zapytał Dyrektora KIS czy najem nieruchomości niewprowadzonych do ewidencji środków trwałych i stanowiących majątek prywatny może być opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (8,5%) – od wynajmu pozostałych lokali podatnik odprowadza 19% podatek liniowy (jako przedsiębiorca). W jego ocenie to on jako podatnik decyduje, które źródło przychodu z najmu wybierze. Dyrektor KIS się z tym nie zgodził, więc podatnik poszedł o krok dalej i sprawa trafiła do WSA w Poznaniu, który przyznał z kolei rację… podatnikowi.

Sprawa znalazła swój finał przed Naczelnym Sądem Administracyjnym., który stwierdził, że:

,,(…) decydujące znaczenie dla prawnopodatkowej kwalifikacji uzyskiwanych przez skarżącego przychodów ma okoliczność, czy sposób prowadzenia najmu odpowiada zawartej w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. definicji pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie przekonanie czy wybór podatnika oraz wprowadzenie lub niewprowadzenie nieruchomości, stanowiących przedmiot najmu, do ewidencji środków trwałych. Jakkolwiek każdy najem prowadzony jest w celu zarobkowym i wykazuje cechę ciągłości, nie każdemu sposobowi wynajmowania lokali, zwłaszcza mieszkalnych, można przypisać także cechę zorganizowania; jest to więc kryterium różnicujące źródła przychodów. Spełniona jest tym samym wynikająca z art. 217 Konstytucji dyrektywa dookreśloności (dostatecznej określoności) ustaw podatkowych. Można dodać, że prowadzenie przez skarżącego w ogóle działalności gospodarczej w zakresie wynajmu lokali nie budzi wątpliwości, gdyż stanowi element przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego.’’

W konsekwencji tego, mamy do czynienia z pozarolniczą działalnością gospodarczą. Nie ma tu znaczenia, że część z nieruchomości nie jest ujęta w ewidencji środków trwałych – to nie podatnik decyduje o fakcie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej a okoliczności definiujące tą działalność.

 

 

Powiązane wpisy