Pragniemy poinformować o kolejnym sukcesie, tym razem przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt III Sa/Wa 1971/16.
Spór w przedmiotowej sprawie toczył się o to, czy Skarżąca, zobowiązując się do finansowania dokonywanych przez litewskie firmy zakupów paliwa, dokonywała dostawy i nabycia towarów, czy tylko świadczyła na ich rzecz usługi finansowe. Organ kwestionował zawierane przez Skarżącą transakcje łańcuchowe, o których mowa w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT. Zarzucał podatniczce nieprawidłowe wskazanie w deklaracjach VAT-7 wartości dotyczące dostawy oraz nabycia towarów opodatkowanych stawką 23%. Organ zmierzał do bezpodstawnego pozbawienia Skarżącej prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
Sąd na podstawie podniesionych zarzutów słusznie stwierdził, że „ustalone okoliczności faktyczne sprawy niniejszej nie pozwalają więc (…) na sformułowanie wniosków, do jakich doszły Organy, tj. nie pozwalają uznać, że Skarżąca nie uczestniczyła w transakcji łańcuchowej, nie nabyła paliwa, nie dokonała następnie jego dostawy, świadczyła usługę finansową, nie nabyła prawa do odliczenia podatku naliczonego uwidocznionego w fakturach otrzymanych od przedsiębiorstwa petrochemicznego, a w końcu, że zastosowanie wobec Spółki znaleźć powinien art. 108 ust. 1 ustawy.
WSA w swoim wyroku przypomniał organom, że „dla zaistnienia dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy nie jest konieczne, aby podatnik dokonujący dostawy godził się, albo nawet jedynie wiedział, co z nabytym towarem uczyni nabywca – jest to kwestia absolutnie obojętna prawnie. (…) Trudno oczekiwać, że dokonujący dostawy wykazywać będzie jakiekolwiek zainteresowanie tym, czy w ogóle i w jaki sposób wykorzystany zostanie sprzedany towar.”
Sąd negatywnie ocenił wydane decyzje wskutek czego uchylił zaskarżoną decyzję i zasądził na rzecz Skarżącej zwrot kosztów procesu.
